Yakın Siyasi Tarihimizde Demokrasi Yolculuğu ve Yaşadıklarım

ÇOCUKLAR

Beni çocuklar ağlatır

Bunca yıl hapishanelerde.

Çocuklar

Asılı duran kafesle kuşlardır

Babasız evlerde.

A. Fuat Özkan

Acıpayam Cezaevi 25 Haziran 1984

Ahmet Fuat, 75 yıllık arkadaşım. Birlikte doğduk, birlikte yaşadık. Biz, kendi deyişimizle, "ana-baba ayrı kardeş", bir kağıdın iki yüzü gibiyiz.

Ahmet, daha ilkokul yıllarından atılgan, girişkendi. önde olmayı, hak arama, ve kavga vermeyi sever. Öğretmen olur olmaz öğretmen örgütlerinde görev aldı. O öğretmenleri, öğretmenler onu sevdi. 12 Mart Darbesi sonrasında TÖB-DER'i birebir yaşadı, Ege Bölgesi Temsilcisi, Denizli Şube Başkanı oldu. Ünlü "Demokratik Haklar Denizli Yürüyüşü'nü yönetti.

Türkiye'de bu kadar yiğitçe-halkça mücadele cezasız kalmaz; bedeli olur. 1980 darbecileri TÖBDER'i kapattı, yöneticilerini hapse attı. Ahmet de çok aydın gibi ağır bedel ödedi. Yıllarca Mamak, Denizli ve Acıpayam cezaevlerinde yattı. Anılarını günlük tutarak yazdı.

Dört yıl süren cezaevi sonrasında, binlerce mağdur gibi çeşitli işler yaptı. Kamyonculuk, soba taşı satıcılığı ve dergicilik gibi. A. Fuat'ın iki sermayesi vardı: "sevilmek ve aklı". Yazar-Yayıncı Erdal Öz (1935-2006), 12 Mart'. Cezaevi'nden çıkınca, kitabevini su basmış bulur. Doğan Hızlan, "Okurların vefasına örnek bir hareket başladı, birçok okuru okunamayacak kitapları gelip satın aldı" der. Benzerini Ahmet Fuat yaşadı; öğretmenler ve halktan gördüğü sevgi ve vefa, adeta borç ödercesine geri döndü.

Prof. Dr. M. Tahir Hatipoğlu